ترمووود

چوب يكي از اولين موادي است كه در دست انسان از چند صد قرن پيش تا كنون بوده و يكي از اولين دلايل آن اين است كه به طور طبيعي در اكثر نقاط وجود دارد چوب ماده پر ارزشي است كه در مصارف عادي نسبت به عوامل شيميايي، فيزيكي و جوي مقاوم است. چوب، نه مانند بسياري از فلزات است كه در مجاورت هوا به سرعت اكسيد مي شوند و نه مثل برخي سنگ ها و مصالح ساختماني كه در مقابل گاز كربينك موجود در هوا تجزيه مي شوند.

چوب به دليل عايق نسبي بودن در برابر حرارت، در عايق كاري هاي حرارتي و نيز ساخت دسته ي افزارهاي داغ كاربرد گسترده اي دارد. چوب به دليل داشتن ضريب هدايت حرارتي بسيار زياد، داغ نمي شود و به همين دليل كبريت از چوب ساخته مي شود. ضمن اين كه در دماي اندك نيز يخ نمي بندد.
با اعمال روشهاي علمي مي توان در ساختار چوب تغييراتي ايجاد كرد و با حفظ زيبايي ظاهري و خواص باطني آنرا در فضاهاي خارجي مصرف نمود.

از سالهاي بسيار دور بشر به اين مطلب پي برده بود كه سوزاندن و نيم سوز كردن چوب مقاومت آن را در مقابل بسياري از عوامل جوي در محيط هاي بيروني افزايش چشمگير مي دهد و در اين راستا تحقيقات بسيار گسترده در كشورهاي مختلف در اين زمينه آغاز شد كه منجر به توليد ترمووود گرديد. در اين حالت چوب دو سوم مرحله ذغال شدن را طي مي نمايد و عملا ساختار دروني آن تغيير مي كند كه همين تغيير ساختار منجر به مقاوم تر شدن و مزاياي ديگر مي گردد.

فرآيند ترمو (Thermo)

فاز اول: ابتدا چوب ها را برش داده و به اشكال مختلف در مي آورند و سپس در داخل دستگاه ترمووود آنها را تا 100 و سپس 130 درجه سانتي گراد تحت شرايط خاص گرما مي دهند كه اين مطلب باعث خشك شدن چوب و كاهش رطوبت چوب مي شود.

فاز دوم: حرارت را 180 تا 220 درجه سانتي گراد تحت همان شرايط بالا برده و در اين حالت كليه صمغ و رطوبت چوب خارج شده و به صفر نزديك مي شود و ساعت ها در اين دما و شرايط باقي مي ماند و تمام قسمت هاي چوب تا مركز آن به رنگ قهوه اي روشن در مي آيد.

فاز سوم: چوب آرام آرام سرد شده تا دماي آن به 100 درجه سانتي گراد برسد و سپس با پاشيدن آب و بخار آب دماي آن را به دماي محيط مي رسانند. در اين مرحله چوب رطوبت جذب كرده و رطوبت نهايي آن به 4 تا 6 در صد مي رسد.

منبع: termowood.blogsky.com

چوب اشباع

اشباع چوب در كلمه، به معناي تزريق يا نفوذ دادن مايع در چوب، تحت تاثير فشار است. اين كلمه كه بعنوان غلط مصطلح در ميان عوام و حتي خواص جا افتاده، همان تيمار چوب است كه معادل واژه Treatment و يا در اصل Impregnation به كار برده مي شود. در اين فرآيند، مواد حفاظتي كه به شكل مايعات سمي هستند به داخل سيلندرهايي هدايت مي شوند كه قبلا در آن قطعات چوبي قرار گرفته است. سپس اين مواد بر اثر فشار به داخل چوب نفوذ مي كنند. قدمت شيوه هاي صنعت اشباع چوب در دنيا حدود150 سال بوده و 2 روش آن معروف است:

1. سلول پر يا روش بتل

2. سلول خالي يا روش روپينگ

منظور از سلول پر يا خالي آن است كه در روش اول سلول هاي چوب پر از مواد حفاظتي مي شوند و در روش دوم خالي از آن (فقط ديواره سلولي آغشته به مواد مي شود).

ويژگي هاي عمومي: اشباع چوب، مقاومت آن را در مقابل حمله قارچ ها، حشرات مخرب چوب و به ويژه موريانه ها و عوامل محيطي افزايش مي دهد. به عبارت ديگر، اشباع صحيح قطعات چوبي، دوام و پايداري آنها را ده ها برابر كرده و بدين ترتيب موجب صرفه جويي صدها هزار متر مكعب چوب و جلوگيري از قطع درختان در هزاران هكتار جنگل تجارتي و صنعتي مي شود.

موارد استفاده چوب هاي اشباع: عبارت است از كليه لوازم و تجهيزات چوبي كه بخصوص در فضاهاي باز مصرف مي شوند، مانند: صندلي، آلاچيق، سطل زباله، وسايل تفريحي، تراورس هاي راه آهن، تير هاي برق و تلفن، سازه هاي دريايي، اسكله ها، برجهاي خنك كن در مجتمع هاي پتروشيمي و نيروگاه ها و بسياري از سازه هاي چوبي. در آخر ذكر اين نكته ضروري است كه عمر متوسط چوب در ايران 5 سال و در كشورهاي پيشرفته بيش از 30 سال است.

روش نصب: در اين روش نيز مانند روش نصب در ترمو از زيرسازي هاي چوبي و يا فلزي استفاده مي شود و تفاوت چنداني با يكديگر ندارند و فقط در مواردي خاص به دليل قدرت بالاي اين گونه چوب در خمش و پيچش بايد اتصالات قويتري (چه از نظر سايزبندي و چه از نظر تعداد) مصرف نمود.

منبع:termowood.blogsky.com

انواع چوب مورد استفاده در فضاي خارجي ساختمان

چوب هاي مورد استفاده در فضاهاي خارجي به دو دسته فرآوري شده و سخت چوبان تقسيم مي گردند.

1-    فرآوري چوب

با اعمال روشهاي علمي مي توان در ساختار چوب تغييراتي ايجاد كرد و با حفظ زيبايي ظاهري و خواص باطني آنرا در فضاهاي خارجي مصرف نمود.

روش هاي فرآوري چوب:

- روش حرارت دهي به چوب(Thermowood process)

در اين حالت چوب دو سوم مرحله ذغال شدن را طي مي نمايد و عملا ساختار دروني آن تغيير مي كند كه همين تغيير ساختار منجر به مقاوم تر شدن و مزاياي ديگر مي گردد.

- روش اشباع چوب(Impregnation)

اشباع چوب، مقاومت آن را در مقابل حمله قارچ ها، حشرات مخرب چوب و به ويژه موريانه ها و عوامل محيطي افزايش مي دهد.
با استفاده از دو تكنيك روش حرارت دهي به چوب (Thermowood process) و روش اشباع چوب (Impregnation) چوبهاي خام درختان كاج (Pine) و صنوبر (Spruce) را فرآوري مي كنند و جهت استفاده در فضاي خارجي ساختمان توليد و عرضه مي نمايند.
استحصال چوب از اينگونه درختان مقرون به صرفه بوده و به واسطه اعمال فرآوري هاي نامبرده، دوام و مقاومت هاي لازم را به منظور كاربردهاي خارجي ساختمان فراهم مي آورد.

2-    سخت چوبان (Hard woods)

سخت چوبان كه عمدتا از گونه هاي پهن برگ استحصال مي شوند، به دليل خواص ذاتي گونه گياهي مانند فشردگي آوند و سختي بالا، در مقابل عواملي نظير رطوبت، پوسيدگي و حشرات موذي مقاومت و دوام بالايي دارند. ايپه (Ipe’)، گاراپا (Garapa)، ماساران دوبا (Massaranduba)، ايروكو (Iroko)، كومارو (Cumaru) و سوكوپيرا (Sucupira) مجموعه اي از سخت چوبها هستند.
 

استفاده از چوب در دكوراسيون داخلي

اين روزها مواد و اشيايي كه با استفاده از متريال هاي مصنوعي ساخته و پرداخته شده اند، اغلب به عنوان رايج ترين و شيك ترين لوازم و ضروريات دكوراسيون منزل در آپارتمان هاي مسكوني مورد استفاده قرار مي گيرند.
 
استفاده از اين مواد و وسايل كه با مواد مصنوعي و بعضا شيميايي تهيه شده اند و رواج كاربرد آنها به اندازه اي است كه اغلب ما فراموش كرده ايم يكي از راه هاي رسيدن به آرامش در فضاي منزل و كمك به تندرستي در كنار پيشگيري از بروز امراض مختلف، كاربرد عناصر طبيعي در محيط منزل است. بازگشت به قرن ها پيش يعني زماني كه انسان تنها با هدف برپايي سرپناه اقدام به ساخت مسكن مي كرد، نشان مي دهد در آن زمان ۱۰۰ درصد مصالح و موادي كه انسان براي ساخت منزل مورد استفاده قرار مي داد، از عناصر طبيعي تشكيل مي شد.
در اين ميان چوب نقش قابل توجهي در احداث سرپناه انساني داشت. چوب علاوه بر كاربرد در ساختن مسكن هاي اوليه، همچنين مهم ترين ماده براي ساخت وسايل داخلي منزل هم محسوب مي شد. امروزه هم چوب در كنار ساير مواد و متريال هاي مصنوعي، هنوز نقش قابل توجهي در دكوراسيون منزل ايفا مي كند كه بيشتر جنبه هاي خلق زيبايي آن مورد توجه است. اما همان طور كه گفته شد، استفاده از عناصر طبيعي نظير چوب علاوه بر كاربردي كه مي تواند با آفرينش زيبايي در منزل داشته باشد، به دليل آنكه جزو عناصر طبيعي محسوب مي شود، مي تواند در خلق فضايي مطبوع، بر سلامت جسم و روح انسان موثر باشد. اما، چوب هم مانند ساير اشيا و موادي كه در دكوراسيون منزل مورد استفاده قرار مي گيرد، داراي خواص و ويژگي هايي است كه بد نيست قبل از اينكه به كاربرد آن در دكوراسيون آپارتمان مسكوني خود بينديشيد، نكاتي درباره آن بدانيد.

كارشناسان و متخصصان دكوراسيون مهم ترين خواص چوب را اين گونه تعريف مي كنند:

خاصيت رنگ در چوب

چوب رنگ هاي مختلفي دارد، اما اغلب طيفي از قهوه اي در آن به چشم مي خورد رنگ قهوه اي در تركيب با ساير رنگ ها حالت هاي مختلفي را براي كاربر تداعي مي كند. چوب هاي تيره رنگ در كنار رنگ هاي گرم پرمايه مانند زرشكي تركيبي وزين و حرفه اي مي سازند كه در دكوراسيون دفترهاي اداري يا اتاق كار در منزل كاربرد زيادي دارد. اتاقي كه ست ميز و صندلي آن از چوب تيره رنگ با روكش زرشكي در كنار پرده هايي با زمينه زرشكي و گل هاي قهوه اي و تور كرم چيدمان شده همه را مبهوت جذابيت خود مي كند. چوب هايي با رنگ هاي ميانه مانند قهوه اي، شكلاتي و گردويي نيز در كنار رنگ هاي سردي همچون آبي فيروزه اي و سبزآبي تركيباتي شاداب، ملايم، آرامش بخش و مناسب براي محيط هاي خانوادگي، تفريح و استراحت ايجاد مي كنند. رنگ هايي كه در كنار هم تداعي كننده قايقي چوبي در كنار امواج دريايي كم عمق و آبي هستند.
 
استفاده از اين تركيب ذهني، انسان را آرام كرده و بدن را به سكون دعوت مي كند. نشستن بر روي يك مبل راحتي و تماشاي تلويزيون در تعطيلات آخر هفته در ويلايي با كف چوبي به رنگ گردويي، ديواري از چوب نارون كرم مايل به زرد، پرده هاي راه راه آبي كم رنگ و پررنگ و روكش مبلمان آبي با طرح سبز رنگ، مي تواند به خوبي آرامش را به افراد انتقال دهد. چوب هاي روشن زرد مايل به صورتي، كرم و سفيد مايل به زرد از پراستفاده ترين چوب ها هستند. اگر خلاقيت و جسارت نداشته باشيد، شايد اين رنگ ها را بدون معناي خاصي در كنار هم بگذاريد، اما اگر كمي جرات به خرج دهيد و اين رنگ ها را با رنگ هاي گرم ملايم همنشين كنيد، نتايج بهتري مي گيريد. يك سرويس ناهارخوري ساده شش نفره بدون منبت كاري از جنس چوب راش همراه با يك روميزي كتان اخرايي و قاليچه قرمز، فضايي آرام و در عين حال با نشاط مي سازد. مي توان چوب راش يا افرا را در كنار چوب گردو يا چنار تيره رنگ قرار داد و تركيبي كلاسيك ساخت كه براي محيط هاي پذيرايي و مهمان خانه علاوه بر سنگيني و وقار، راحتي را نيز القا مي كند.

اگر مي خواهيد خانه تان آرام باشد

محيط پوشيده از چوب، صداهاي منتشر شده را به صورت ملايم جذب كرده و سپس منعكس مي كند. اين كار از پيچيدن صدا جلوگيري و همچنين اختلاف طول موج ها را در آن محل تعديل مي كند. چوب هاي خشك و سبك مانند كاج صداي زيادي در هنگام راه رفتن با كفش ايجاد كرده و چوب هاي سنگين و متراكم مانند گردو و بلوط صدايي خفيف و گنگ منتشر مي كنند. اين صداها را مي توان در كاربري هاي مختلفي به زيبايي به كار گرفت و به عنوان عاملي ديناميك و متغير در دكوراسيون چوبي گنجاند.
شكنندگي دربرابر فرسايش كم
ضريب سختي چوب پايين است و در برابر موادي همچون سراميك و سنگ، جسمي بسيار نرم محسوب مي شود. اما در عين حال به علت خاصيت ارتجاعي و بافت آونددار، فرسايش آن بسيار كم است. بنابراين چوب مصالحي مناسب براي مبلمان و پوشش هاي داخلي خانه است، زيرا علاوه بر مسائل زيبايي شناسي، موجب افزايش ايمني به خصوص براي كودكان و سالمندان مي شود. به راحتي مي توان اثر ضربه بر روي دسته صندلي فلزي و چوبي و همچنين كفپوش سنگي و چوبي را مقايسه كرد.

مناسب براي سرما و گرما

ظرفيت حرارتي در چوب به گونه اي است كه نوسانات دمايي آن بسيار كمتر از ساير مواد و متريال ها است. كف ها و مبلمان چوبي به ندرت در سرماي زمستان آن قدر سرد مي شوند كه نتوان لمس شان كرد. اما برعكس، يك كف سراميكي در خانه اي گرم هم ممكن است سرد باشد و براي راه رفتن روي آن نياز به جوراب و پاپوش است.

متريالي انعطاف پذير

امروزه چوب را به اشكال گوناگون مي بينيم. تخته، الوار، تخته چندلايي و روكش، اينها حالت هاي معمول چوب هستند كه ما در اطراف خود مي بينيم. مبلمان، دكور، كابينت، مجسمه، گلدان و حتي قاشق و بشقاب را از چوب مي سازند. انواع كمد و كابينت از چوب و تخته چندلايي ساخته مي شوند كه در برابر آب و حشرات بسيار مقاومند. حالت هايي از چوب نيز وجود دارند كه كاربرد آن ها خاص تر است. اين انعطاف بالا باعث مي شود بتوان چوب را به اشكال گوناگون و براي هر نوع فضايي مورد استفاده قرار داد. علاوه بر اين، برخي چوب را مدتي در رنگ شناور مي كنند و رنگ دلخواه شان را به بافت آن مي دهند. در اين حالت بافت نرم چوب رنگ بيشتري به خود مي گيرد و اشكال زيبايي خلق مي شود.

بازي با نور

سطح چوب را مي توان به روش سند بلاست برجسته كرد و با رنگ و نورپردازي، پرسپكتيوي بديع در آن به وجود آورد.

 

منبع:tarahanchoob.ir

درون چوب

در علوم جنگل، بخش دروني و غيرزنده ساقه درخت كه به آن استحكام بيشتري مي بخشد را درون چوب مي گويند. به همين منوال بخش بيروني ساقۀ درخت مركب از ياخته هاي زنده كه آب را به بخش هاي بالاتر درخت منتقل مي كند برون چوب ناميده مي شود.
چوب دروني شدن در تمامي درختان پس از سن مشخصي رخ مي دهد كه به نوع گونه چوبي بستگي دارد ولي برخي از درختان داراي درون چوب نامشخص هستند يعني بخش تيره تري در تنه يا گرده بينه درخت ديده نمي شود مانند برخي ار انواع خانواده صنوبر ، ممرز، توسكا ، بيد ، ون يا زبان گنجشك و برخي از سوزني برگان مثل زربين و سروناز و سرو شيراز درون چوب داراي خواص بهتري نسبت به برون چوب است كه اغلب به علت تجمع مواد استخراجي تيره شدن و افزايش دوام طبيعي چوب مي باشد در نتيجه كمتر مورد حمله قارچها و ساير عوامل مخرب چوب قرار مي گيرد.
هر نوع پوسيدگي كه به درون چوب محدود مي شود را «درون پوسه» مي نامند. سرخ، خاكستري يا آبي شدن درون چوب درختان پهن برگ كه لزوماً در نتيجه پوسيدگي نيست، را اصطلاحا «درون تيرگي» مي نامند. قهوه اي يا مشكي شدن قسمت هايي از درخت يا دار كه لزوماً در نتيجه پوسيدگي نيست را «درون سياهي» نام گذاشته اند.

انواع درون چوب:

چوبي كه تحت تأثير عوامل طبيعي مانند قارچ و يخ زدگي تغيير رنگ داده و شبيه به درون چوب شده باشد، «درون چوب كاذب» نام دارد.
نوعي درون چوب كاذب كه بر اثر يخبندان شديد به وجود مي آيد و سبب ايجاد قسمت هاي رنگي در بخش مركزي ساقه مي شود «درون چوب يخ زاد» نام دارد.
درون چوب كاذب به رنگ مشكي يا قهوه اي تيره كه معمولاً از درون چوب قابل تشخيص نيست و عمدتاً در پهن برگان مشاهده مي شود، «درون سياه» ناميده مي شود.
قرمزي بارز درون چوب سوزني برگان و برخي پهن برگان كه عامل آن نوعي قارچ است را «دل قرمزي» مي گويند.

تاريخچه صنعت چوب  در ايران

در مورد تاريخچه مصرف و صنايع چوب ايران متأسفانه مدارك و اسناد باستاني به خصوصي كه مربوط به اين مورد باشد ، وجود ندارد . ولي آثاري كه جسته و گريخته از خلال نوشته هاي مؤرخين به دست مي آيد ، نشان مي دهد كه در ايران باستان نيز از مدتها قبل صنايع چوب و استفاده از اين ماده مهم رونق بسزايي داشته است ، چنانچه طبق مطالعات مردمان بومي شمال ايران ، كه قرنها قبل از مهاجرت آرياييها در ايران مي زيستند . در حدود 4200 سال قبل از ميلاد مسيح چوب را در كلبه سازي خود به كار مي بردند و نقش اين استوانه متعلق به 3000 سال قبل از ميلاد مسيح ، كه در شرق به دست آمده است ، نشان مي دهد كه استفاده از چوب براي وسايلي از قبيل نردبان و غيره در اين دوره متداول بوده است .
متأسفانه چوب همانند سفال ، فلز و يا ديگر آثار هنري نيست كه در طول هزاران سال باقي بماند ، پوسيدگي چوب يكي از عواملي است كه متأسفانه آگاهي ما را در اين مورد به حد كافي نمي رساند . اكتشافات باستان شناسي در چراغعلي تپة موردي جالب بود . اين مطلب رايج بودن استفاده از چوب و ارزش جنگل در ايران باستان را نشان مي دهد كه مهمترين آن ماكت گاوآهني است با ديرك بلند كه نقش چوب را در كشاورزي كهن به خوبي نمايان مي سازد . از طرف ديگر نقش بسيار مهم و ظريف در روي ظروف اكتشافي به چشم مي خورد كه در يكي از آنها بزي را روي درخت زربين بدون برگ مي دهد و ديگري بزي به نهال پربرگي از همين گونه حمله مي كند .
به طور كلي مي توان گفت با آنكه انسان قبل از تاريخ پناهگاه و محل امن زندگي خود را با غارنشيني آغاز كرد ، ولي از چوب در گذشته دورتري استفاده كرده است . از زمان تشكيل امپراطوري هخامنشي ايران ، شواهد موجود نشان مي دهد كه در ايران باستان ارزش جنگل و چوب براي هنرمندان كاملاً روشن بوده است ، به همين دليل درختكاري و به خصوص كشت درختان جنگلي ، كه فقط از نظر توليد چوب اهميت دارند ، از آئين ستوده پادشاهان هخامنشي بوده است . چنانچه كورش شخصاً به كشت درخت همت مي گماشت و داريوش مرزبان كاران را براي جنگل كاري درختان بومي در بين النهرين مي ستود . كاربرد چوب در معماري تخت جمشيد و شوش كاملاً مشهود است . از دورة ماد اطلاعي از كاربرد چوب در دست نيست و حتي در مورد مصرف چوب در ساختمانها نيز ، چون مادها خانه هاي خود را اغلب از خشت مي ساختند ، هيچگونه آثار و شواهدي موجود نمي باشد ، ولي با در نظر گرفتن ترقي شايان فن معماري و استفاده از چوب در ساختمانها در دوره هخامنشيان و توجه به اينكه اصولاً هخامنشي ها در غالب موارد از تمدن مادها پيروي مي نمودند ، لااقل بايد قبول كرد كه صنايع چوب مادها و فن استفاده از چوب در ساختمان در دوره آنها كمتر از هخامنشيان نبوده است .
اما در مورد صنايع دوره هخامنشيان مدارك تاريخي روشن تري در دست است ، چنانچه گزنفون در مورد توصيف سلاح نبرد كورش ضمن ذكر نام سلاحهاي گوناگون ، از يك نيزه عالي چوبي كه از چوب پستنك ( همان سنجد ) مي ساختند ، ياد مي نمايد . در زمان هخامنشيان به غير از صنايع جنگلي و استفاده از چوب در امور كشاورزي ، كشتي سازي و خانه سازي در معماري نيز اهميت به سزايي داشته است . همچنين استفاده از چوب در امور ساختمان و مـعماري در دوره هـخامنشيان بـه طـور شـگـرفي تـرقي كرد .
از دوره سلوكيها آثاري در دست نيست ، از دوره اشكانيان نيز مطلبي در اين باره ملاحظه نمي شود . ولي به طور كلي مي توان گفت كه به غير از مواردي از قبيل استفاده از چوب در تير و كمان سازي و غيره صنايع چوب اشكانيان ، مانند ساير صنايع و فنون آنها ، همانند هخامنشيان نبوده است . استعمال چوب در ساختمانها كاملاً رايج بوده است و نكتة تازه اي كه در معماري ساسانيان ديده مي شود ، اين است كه در اين دوره كلافهاي چوبي در ميان جرزها به كار مي رفته است و از اين وسيله براي جلوگيري از خرابي جرزها استفاده مي نمودند و چنين بنظر مي رسيد كه اين سبك معماري را از روميان اقتباس كرده باشند . مسئله مهم ديگر در دوره ساسانيان اين است كه از چوب براي قاب سازي طاق و گنبدها استفاده مي نمودند و اين نوع طاق سازي خود انقلابي در فن معماري بشمار مي رفته است كه امروزه نمونه آن را ميتوان در ساختمان بقعه بي بي شهربانو ، كه تقليد از معماري ساسانيان مي باشد ، ملاحظه نمود .
از قديمي ترين آثار چوبي بعد از اسلام ، دو ستون چوبي و قطعه اي خاتم كاري است كه در ناحيه تركستان غربي كشف شده و متعلق به قرن سوم هـ . ق ( نهم ميلادي ) است . اما تزئينات اين آثار خيلي شبيه به چوب بريهاي مسجد نائين است . اشكال آن عبارت است از گل و بته كه در سطح چوب حك شده است . سه قطعه چوب خاتم كاري در مجموعه رابينو موجود است كه با خط كوفي ساده و حروف زيبائي برجسته مزين شده و در اطراف آن حاشيه اي است كه به شاخه هاي متصل بناتي منتهي مي شود . در حاشيه ، كتيبه هايي است كه در يكي از آنها نام عضدالدوله ديلمي و تاريخ 363 ( سنه ثلث و ستين و ثلث ماء ) خوانده مي شود .

منبع: eskandarkhani.blogfa.com

چوب و صنعت ساختمان

در امريكاي جنوبي، بسياري از ساختمان هاي مسكوني و تجاري كه قبل از قرن ۲۱ ساخته شده اند، از چوب بعنوان ماده ساختماني استفاده كرده اند. منابع عظيم چوب ساختار پايه بسياري از منازل، ساختمان هاي تجاري، پل ها و كارگاه ها را بوجود آورده اند. امروزه، خانه ها و بسياري از ساختمان هاي تجازي و صنعتي از مواد مدرن چوبي ساخته شده اند. اخيراً، علاقه ي روزافزوني به استفاده از چوب در سازه هاي ترابري مانند پل ها بوجود آمده است.

در اين مقاله، به بررسي قابليت هاي انواع مختلف سيستم هاي ساختماني پرداخته شده است و مفاهيمي در مورد چگونگي انطباق سيستم هاي قديمي براي استفاده از مواد و تكنيك هاي مدرن تشريح شده است. براي مثال زماني سقف، ديوار ها و كف براي اينكه داراي وزن كمتري باشند، از صفحه هاي چوبي ساخته ميشدند، ولي امروزه اين ساختمان ها توسط پليوود و فليك بورد هاي صنعتي ساخته ميشوند. در مقايسه با تخته، اين پانل هاي چوبي بسيار راحت نصب ميشوند و مقاومت مضاعفي در برابر بار ناشي از باد و زلزله ايجاد ميكنند. بنابراين، پانل هاي پيش ساخته كف و سقف به همراه اتصالات آنها جزء به جزء در كارگاه جايگذاري ميشوند. يك سازه را ميتوان در زمان كوتاهي با استفاده از سيستم هاي پانل بندي شده در كارگاه ايجاد كرد.

گلولام و ساير سيستم هاي چوبي پانل بندي شده، بطور گسترده اي در بزرگراه ها و پل هاي راه آهن استفاده ميشود. شرح مختصري از اين نوع ساختار هاي چوبي را نيز مرور خواهيم كرد

سازه هاي قاب سبك

از ديد تاريخي، دو نوع عمده از ساختمان هاي قاب سبك وجود دارد. قاب بندي بالوني و قاب بندي زمينه اي. قاب بندي بالوني، كه تا اوايل قرن بيستم مورد استفاده قرار ميگرفت، از اعضاي قاب بندي ديوار هاي تمام قد براي ساختمان سازي تشكيل ميشود. اطلاعات بيشتر در مورد قاب بندي بالوني در راهنماهاي ساختماني قديمي وجود دارد. در اواخر قرن بيستم، قاب بندي زمينه اي، بازار خانه سازي را دردست گرفت و در موارد تجاري و كاربرد هاي صنعتي سبك مورد استفاده وسيع قرار گرفت. قاب بندي زمينه اي ساخت هر كف را روي كف زيرين ممكن ميساخت. قاب بندي زيمنه اي از ۵۰ سال پيش تا كنون با استفاده از موادجديد و محصولات پانلي براي كف و سقف، متحول شده است و اجزاي پيش ساخته و تكه هاي قابل استفاده در , سازه ي چفت وبستي، در آن بكار ميرود. توضيح دقيق تر در مورد ساختار زمينه اي در كتاب ساختمان ساختمان منازل قاب چوبي (Sherwood & Stroh ۱۹۸۹) آورده شده است. كتاب راهنماي سازه هاي چوبي براي خانواده (AF & PA ۱۹۹۵) نيز داراي اطلاعات مفيدي در اين زمينه است.

كاربرد چوب در ساختمان ها و پل ها :

فونداسيون ها:

ساختمان هاي قاب سبك با زيرزمين، معمولاً توسط ديوار هاي بتني پيش ساخته در محل يا ديوار هاي بلوك بتني پشتيباني ميشوند. روش ديگر براي ايجاد فونداسيون، استفاده از بلوك هاي بتني است كه ساختمان را كمي از زمين بلند تر ميكنند. برخي ساختمان ها اصلاً داراي فونداسيون نيستند، چون ديوار ها توسط تكيه گاه هاي بتني نگهداري ميشوند پس نياز به پايه ندارند. در ديواره هاي فونداسيون از چوب پرداخت شده نيز استفاده ميشود.

اساساً چنين فونداسيون هايي از بخش هاي ديواره اي چوبي به همراه صفحات پليوود تشكيل شده اند كه توسط صفحات پرداخت شده چوب حمايت ميشوند و تمام آنها تا سطح معيني از دوام پرداخت شده اند. براي توزيع بار، صفحات روي يك لايه از سنگ يا گراول قرار ميگيرند. ديوار ها بايد طوري طراحي شوند تا در مقابل بار هاي جانبي مقاومت كنند و با همان تكنيك هايي كه ديوار هاي سنتي ساخته ميشوند، بوجود مي آيند. سطح خارجي ديواره قونداسيون كه زير سطح است،به مواد ضد رطوبت آغشته ميشود تا از تماس مستقيم آب با پانل ها جلوگيري كند. پشت بند ها بايد طوري طراحي شوند كه امكان خشك شدن راحت براي فونداسيون ايجاد شود و سطوح پايين نيز از همين منوال طبعيت كنند.

به علت اينكه ديواره فونداسيون دائمي است، پرداخت اوليه پليوود و قاب بندي آن و ايجاد بست بسيار مهم است. پرداخت ويژه فونداسيون (FDN) با توجه به عمق و ميزان تداخلات مواد شيميايي انجام ميگيرد. بست هاي ضدزنگ (مانند Stainless Steel) براي چوب هاي پرداخت شده، پيشنهاد ميشود. اطلاعات بيشتر در اين مورد در كتاب ملزومات اساسي فونداسيون چوبي دائمي (AF & PA ۱۹۸۷) آورده شده است.

كف ها

براي خانه هاي زيرزمين دار، سازه ي حامي مركزي از بخش هاي چوبي روي زمينه مناسب تشكيل شده است كه در بر دارنده ي تير هاي باربر ميباشد كه از الوار هاي هم عرض اتصالات (استاندارد ۳۸x۱۸۳ mm تا ۳۸x۲۸۶ mm ) تشكيل شده اند كه به يكديگر پيچ ميشوند و در لبه ها قرار ميگيرند. چون الوار ها آنقدر طولاني هستند كه كل طول تير را پوشش ميدهند، پس اتصالات در چند لايه مورد نياز ميباشد.
مفاصل در لايه هاي مجزا نزديك پشتيبان ستون قرار ميگيرند. تير حمال نيز ميتواند از نوع گلولام يا تير فولادي I باشد كه معمولاً توسط ستون هاي لوله اي فولادي حمايت ميشوند. چنين جزئياتي را ميتوان در مورد خانه هايي كه روي سطح ساخته ميشوند نيز بكار برد. قاب بندي كف در سازه هاي مقاومتي معمولاً از اتصالات چوبي ۴۰۰يا ۶۰۰ميليمتري تشكيل ميشوند. مراكز ثقل توسط ديواره هاي فونداسيون و تير باربر مركزي پشتيباني ميشوند

نماي ساختمان

يكي از بهترين كاربرد هاي چوب در صنعت ساختمان استفاده از آن جهت ساخت نماي چوبي ساختمان (ترموود) است .

منبع: http://tarahanchoob.ir

كاغذ

كاغَذ به ماده‌اي گفته مي‌شود كه از خمير كتان يا پنبه و يا كنف ساخته شود و به كار نوشتن آيد و در اصطلاح علمي عبارت است از تراكم الياف سلولوزي كه به طور نامنظم داخل يكديگر شده و درنتيجه يك مادهٔ فشرده را مي‌دهد كه در ابعاد و اوزان مختلف بدست مي‌آيد.

كاغذ از زمان اختراع آن تا به امروز قابل اعتماد ترين وسيله انتقال انديشه بشر بوده است و نقش مهمي در جمع‌آوري و ذخيره اطلاعات و دانش بشر كه نتيجه‌اي از تجربيات و تفكرات اوست دارد و از اين رو با پيدايش مركب و صنعت چاپ و مواد رنگ دار اين انديشه بشري با ابزار نوين درآميخت و به صورت يك پديدهٔ مهم، امروزه با آن برخورد مي‌گردد.

مصرف كاغذ با اختراع آن همراه بوده است كه گفته مي‌شود مصريان پيشقدم در اين اختراع بوده‌اند و از بسياري جهات نشانگر سطح رشد علمي و فرهنگي جامعه مي‌باشد. با پيشرفت اطلاعات و معلومات بشر از دانش رنگ، كاغذهاي رنگي براي جلب توجه و زيبايي و مقوا و كارتن‌هاي رنگ آميزي شده براي بسته بندي و بالاخره جعبه‌هاي شيريني و شكلات براي مصرف خانگي و نظاير اينها همه دليل بر دانش برتر و استفاده بشر از اين صنعت و اختراع است كه روز به روز رو به توسعه و تكامل مي‌باشد و در تاريخ از آن ياد شده است.
كاغذ سازي
كاغذ يك ماده مصنوعي است كه از مواد مختلفي بدست مي‌آيد. چوب ماده اصلي ساخت كاغذ است. كاغذ را مي‌توان از پنبه، نيشكر و... نيز ساخت.

از درخت تا كاغذ

همان طور كه گفتيم چوب ماده اصلي كاغذ است. ساخت كاغذ از چوب ۶مرحله اصلي دارد. مراحل تهيه كاغذ از چوب عبارتند از:

    ۱- قطع درختان
    ۲- حمل الوار به كارخانه
    ۳- كندن پوست درختان
    ۴- تبديل درختان به تكه‌هاي ريز چوب و تهيه چيپس چوب
    ۵- از بين بردن رنگ زرد چوب و مخلوط چيپس چوب با آب و مواد شيميايي (از جمله گچ، پلاستيك، آب ژاول پتاسيم پرمنگنات و...)
    ۶- خشك كردن خمير كاغذ وتهيه كاغذ.

كاربرد مواد شيميايي

ماده اصلي كاغذ در كارخانه سلولوز مي‌باشد. پلاستيك براي توليد كاغذ گلاسه (كاغذ ضد آب) به شمار مي‌رود. آب ژاول نيز براي سفيد كردن رنگ زرد چوب به استفاده مي‌شود.

بازيافت كاغذ

در بازيافت كاغذ، كاغذهاي باطله خرد كرده و آنقدر ريز مي‌كنيم كه بتوان آن‌ها را در آب حل كرد. بازيافت كاغذ موجب صرفه جويي در مصرف آب و بخصوص برق مي‌شود.

در ساخت  كاغذ از درخت ۱۴۰۰ كيلو وات ساعت برق مصرف مي‌شود اما دربازيافت ۸۴۰ كيلو وات ساعت برق مصرف مي‌شود.

منبع: https://fa.wikipedia.org

گره در چوب

يكي از مشكلات موجود در چوب گره در آن است . بسته به نوع چوب مصرفي و محل گره مقاومت هاي مربوط به آن ها متفاوت است . چوب روسي كه در ايران اكثراً براي ساخت مبلمان استفاده مي شود و معمولاً از چوب درجه۲ مي باشد داراي گره هاي فراواني است . درصد گره در اين چوب ها بسيار بالاست اگر محصولات خريداري شده چوب روسي باشد بايد به محل گره و بزرگي و كوچكي آن توجه كرد .گره داراي بافتي جداگانه از چوب مي باشد و ممكن است در هنگام حمل و نقل يا جابه جايي از جاي خود خارج شود و زيبايي مبل را به مخاطره بياندازد . بسياري از مردم گره را به عنوان زيبايي چوب مي شناسند ولي درواقع يك نوع عيب به حساب مي آيد . شايان ذكر است كه اگر از چوب مرغوب روسي و درجه يك استفاده شود درصد گره آن پايين مي باشد .

محل گره در چوب

اگر محل گره در پايه هاي مبلمان و يا هر محصول ديگر چوبي باشد و گره نيز شل باشد پس از مدتي از جاي خود خارج مي شود ، چون الياف گره ، از الياف چوب جدا مي باشد و سطح مقطع چوب را كم مي كند و باعث شكست پايه ي مبلمان مي شود و همچنين اگر گره در محل اتصال دو پايه ( قيدها ) كه بيشترين فشار عمود بر الياف را تحمل مي كند وچود داشته باشد پس از مدتي قيد دچار مشكل خواهد شد .

گره در چوب هاي سوزني برگ و پهن برگ

بسته به نوع بزرگي و كوچكي گره در چوب هاي پهن برگان و سوزني برگان مقاومت هاي آن ها نيز تغيير مي كند . وجود گره در چوب پهن برگان مشكل خاصي را ايجاد نمي كند زيرا چوب پهن برگان داراي مقاومت هاي كافي براي ساخت مبلمان و انواع محصولات چوبي مي باشد البته به ميزان كوچكي و بزرگي گره بستگي دارد زيرا هر چه گره بزرگ تر باشد مشكلات به وجود آمده نيز بيش تر مي شود .
در سوزني برگان به علت وجود شاخه هاي فراوان اثر گره در آن بسيارديده مي شود . در چوب سوزني برگان نيز كوچكي و بزرگي گره مورد بحث قرار مي گيرد . در مورد چوب سوزني برگان و داراي گره در مسئله ي انتخاب محصول ساخته شده با آن بسيار دقت شود چون اين چوب از نظر مقاومت ضعيف مي باشد و بايد نهايت دقت در انتخاب محصول ساخته شده را نمود.

منبع:www.choobs.ir

درجه بندي در صنعت چوب

درجه بندي عبارت از طبقه بندي كالا بر اساس ميزان معايب ، كيفيت و ابعاد محصول است كه از طريق بازرسي نمونه هايي از هر محموله انجام مي گيرد.درجه بندي جزيي از عمليات استاندارد كالا است كه پس از توليد كالا و قبل از بسته بندي و ورود كالا به انبار كالاي ساخته شده انجام مي گيرد.
البته در خصوص فرآورده هاي جنگلي كه عمده ترين آنها گرده بينه است فقط درجه بندي صورت مي گيرد كه آن هم براساس ميزان معايب ، درجه گرده بينه و ابعاد مي باشد ، زيرا انسان در توليد درختان جنگلي دخالتي ندارد و لذا نمي توان براي آن استاندارد تعريف كرد.

براي درجه بندي كالاها تا چه ميزان بايد دقت كرد ؟

در خصوص اين سوال بايد ديد كه توقعات مصرف كنندگان از كالاهاي مورد نظر در چه حدي است ، اگر مصرف كننده خواهان كالاهايي با كيفيت بالا باشد ، بايد درجه بندي را با دقتي انجام دهند كه سود حاصل از آن هزينه هاي مربوطه بيشتر باشد ، يعني هزينه هاي حاصل از درجه بندي نبايد از سود حاصل از آن بيشتر باشد زيرا در اين صورت منجر به ضرر واحد توليدي خواهد شد . بنابراين دقت در درجه بندي بايد متناسب با توقعات توليدكنندگان و مصرف كنندگان صورت گيرد.
در ضمن بايد ديد از درجه بندي كالاها خواهان چه نتيجه اي هستيم . براي روشن شدن مطلب فرض كنيد در درجه بندي دو ورق تخته خرده چوب يكي در درجه يك و ديگري بعلت وجود لكه هايي در سطح آن در درجه دو قرار گرفته باشد ، ولي اين دو ورق از نظر خصوصيات فيزيكي و مقاومتهاي مكانيكي هيچ تفاوتي با هم نداشته باشند . اگر محيط مصرف اين دو ورق در مكاني باشد كه روي آنها روكش پرس مي شود ؛ درجه بندي آنها به درجه يك و دو كاري بيهوده و به دور از منطق است ، ولي چنانچه محيط مصرف اين دو ورق در مكاني باشد كه روي آنها روكشي پرس نمي شود ، درجه بندي آنها در درجات يك و دو ضروري است . بنابراين درجه بندي بايد خاصيت انعطاف پذيري نيز داشته باشد. درجه بندي بايد ضمن اينكه توقعات را در داخل كشور تامين مي نمايد، با نحوه درجه بندي در دير جوامع متناسب و هماهنگي داشته و واردات ، صادرات و بازرگاني خارجي را تسهيل نمايد.

منبع: http://utswe.blogfa.com